برگرفته از : کتاب زبان خوراکیها - جلد اول - نوشته : دکتر غیاث الدین جزایرى
اسم من « چغندر » است
خام من به اندازه عسل خاصیت دارد.
درمان بى دریغ رعشه هستم .
درد مفاصل و نقرس را درمان مى کنم خوردن آب برگ من ، مسکن سردرد و دندان درد است .
و آنها که از شوره مو رنج مى برند، علاج ناراحتى خود را در من خواهند یافت ...
من چغندر هستم . به من چگندر و چندرهم مى گویند. اعراب مرا -- سلق -- صدا مى کنند. در گذشته به پخته بیخ من لبلبو و اکنون لبو مى گویند.
برای مطالعه بیشتر به ادامه مطلب مراجعه نمایید
گیاه شناسان قدیم ایران بیخ مرا از دسته میوه ها و سبزیها جدا کرده و جزو هویجها شمرده اند ولى برگ من در دسته سبزیهاست . برگ من سحرگاه بى مزه و شامگاه شیرین است . زیرا در روز با کمک نور آفتاب ، قند مى سازم و شب بتدریج آنرا جهت ذخیره به بیخ خود که انبار من است مى فرستم و به همین جهت است که اگر برگ مرا صبح بچینند و میل نمایند، جزء سبزیهاى خنک بوده ، و عصر خنکى کمترى دارم ، و خیلى متاءسفم که شما نمى توانید برگ و بیخ مرا خام خام میل نمایید والا مى توانستم ادعا کنم که خداوند بعد از عسل ، شفا را در من قرار داده است . بیخ من اگر خام خورده مى شد، بدون شک شما مى توانستید آنرا عسل گیاهى بدانید. من با این که خاصیت مسهلى ندارم معذلک پاك کننده شکم هستم . به هضم غذا کمک مى کنم و التهاب معده را فرو مى نشانم . مفیدترین و بهترین اعضاى من ، برگ من است و بعد ساقه هاى آن و سپس بیخ من که پخته آن -- لبو -- نام دارد.
قند من براى مبتلایان به مرض دیابت خوب نیست ، ولى در عوض خداوند مصلح آن ، یعنى دواى مرض قند را در ساقه و برگ من قرار داده است . مشروط بر این که صبح زود آنرا بچینید و در سایه حفظ نمایید.
برگهاى کلفت من سنگین و دیر هضم است ، ولى در اثر پختن سختى و نفخ آن از بین مى رود، خنکى برگهاى نازك من زیاد است ، و قوت غذایى کمترى دارد، ولى در عوض دواى بسیار خوبى است . خوردن پخته من رعشه را معالجه مى کند،مخصوصا برگ سرخ رنگ آن اگر آنرا خام با سرکه و خردل بخورید، طحال را باز مى کند و ورم آن را فرو مى نشاند، جهت درد پشت و مثانه و امراض مقعد مفید است . آب برگ من با داروهاى مسهل ، به اخراج بلغم کمک مى کند. جهت درد مفاصل و نقرس سودمند است . اگر بیخ مرا با عسل ممزوج کرده و در بینى بکشید فضولات را پاك مى کند. خوردن آب برگ من جهت سردرد و دندان درد مفید است . کمپرس با آب برگ من قرمزى چشم را از بین مى برد. مخصوصا اگر با روغن بادام یا عسل مخلوط کرده باشید. شستشو با جوشانده برگ من ، شوره و چربى سر را از بین میبرد. مخصوصا اگر آن را گرم کنید و با پنبه یا باند روى پلک چشم کمپرس کنید. اگر چند قطره آب نیم گرم برگ مرا در گوش بچکاند، درد آن را ساکت مى کند. به خصوص اگر با روغن بادام یا عسل مخلوط کرده باشید. شستشو با جوشانده برگ من ، شوره و چربى سر را از بین مى برد و شپش را نابود مى کند. ضماد برگ من با بوره -- اسید بوریک -- جهت کک مک و طاسى به کار مى رود، و همچنین براى ورم پشت پا و استسقاء و سایر اورام مفید است ، تنقیه با آب نیم گرم من جهت ورم روده و گرفتگى آن نافع است . اگر دست و پاى شما و کودکان شما در اثر سرمازدگى ترکى پیدا کرده است ، نگران نباشید آن را مدتى درآب گرم من بگذارید برطرف خواهد شد.
مالیدن برگ پخته من پس از سرد شدن ،درمان سوختگى آتش و آب جوش است و آفتاب زدگى را معالجه مى کند.ضماد برگ کوبیده من جهت تسکین درد وپاك کردن کک مک ومعالجه طاسى وبا عسل جهت دمل وجوشهاى جلدى وباحنا جهت رویاندن مو ورشد آن وبا روغن بادام جهت فروکش کردن اورام و خوردن آن با خردل مسکن شکم درد بوده ،و بادشکن مى باشد.
من به علت داشتن ارسنیک و گوهر شب چراغ و روبیدیم از بیمارى جذام جلوگیرى مى کنم و به علت داشتن فسفر غذاى مغز بوده ، و نیروى حافظه را زیاد مى کنم . اعصاب را محکم مى نمایم و حرارت خون را مى نشانم و استخوان بندى را تقویت مى کنم . من براى درد کلیه مفید مى باشم ، من داراى مواد ازته ، مواد قندى ، املاح معدنى مثل کلسیم و آهن نیز مى باشم و این خاصیت در برگ من زیادتر است . آب لبو براى بهبود التهاب مثانه ، رفع یبوست و بیماریهاى پوست مصرف مى شود. بو داده پوست بیخ مرا مى توان مانند قهوه دم کرده و نوشید. من داراى ویتامین -- آ -- به صورت جوهر زردك ، و انواع ویتامین هاى -- ب -- و -- ث -- بوده اشتهاآور هستم ، برگ قرمز من به علت داشتن ویتامین هاى زیاد و کمى آرسنیک و روبیدیم تا بخواهید مفید است .
حال که خواص لبو را دانستید و توجه فرمودید که بیخ من تمام مواد لازم را از نظر ویتامین و آنزیم جهت هضم و جذب قند دارد، بد نیست بدانید که قندى که با کمک داروهاى شیمیایى از بیخ من گرفته مى شود، فاقد این عوامل مفید بوده و براى اینکه در بدن شما سوخته و نیروى لازم را تحویل دهد، ناچار است که این عوامل را از غذاهاى دیگر و ذخایر بدن گرفته ، انسان را دچار کمبود آنها ساخته و موجب گرسنگى نامرئى گردد و سرانجام صدها مرض ایجاد نماید، قند سفید یک غذاى محرك و بیمارى زاست و در زندگى نیم مصنوعى شما از غذاهاى کشنده محسوب مى شود. مرگ تدریجى که از خوردن قند سفید به انسان دست مى دهد، عامل بسیارى از ناخوشى ها و ناراحتى هاى جسمى و روحى است . دندان را خراب مى کند خون را کثیف مى نماید. کبد را که سکان کشتى بدن است خراب مى نماید و سلسله اعصاب را ضعیف مى سازد. به این جهت من به
شما توصیه مى کنم که براى شیرین کردن کام خود، حتى المقدور شیرینى هاى طبیعى مثل عسل ، مویز، شیره خرما و از بیخ پخته من -- لبو -- استفاده نمایید و اگر خواستید قند سفید بخورید از قند نیشکر بهره مند شوید.
برگرفته از : کتاب زبان خوراکیها - جلد اول - نوشته : دکتر غیاث الدین جزایرى
| :: امتیاز: |
|
نتیجه : 5 امتیاز توسط 5 نفر
مجموع امتیاز : 108 |
|
:: بازدید : 1222
:: ارسال شده در:
زبان خوراکیها ,
:: مطالب مرتبط:
ویژگی های ماش ,
ویژگی های عسل ,
ویژگی های گشنیز ,
ویژگی های کلم ,
ویژگی های انگور ,